besemerować — ndk IV, besemerowaćruję, besemerowaćrujesz, besemerowaćruj, besemerowaćował, besemerowaćowany techn. «otrzymywać stal w konwertorze Bessemera; również otrzymywać miedź z kamienia hutniczego» ‹od nazwiska› … Słownik języka polskiego
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego
lichy — lisi, lichychszy 1. «będący w złym stanie, w złym gatunku; niestarannie, nieporządnie wykonany; podniszczony, zaniedbany, słaby» Lichy domek, płot. Lichy obiad. Liche pożywienie. Licha ziemia. Liche zdrowie. Liche buty. 2. «mały, drobny,… … Słownik języka polskiego
otrzymać — dk I, otrzymaćam, otrzymaćasz, otrzymaćają, otrzymaćaj, otrzymaćał, otrzymaćany otrzymywać ndk VIIIa, otrzymaćmuję, otrzymaćmujesz, otrzymaćmuj, otrzymaćywał, otrzymaćywany 1. «stać się odbiorcą czegoś, dostać coś w darze lub w zamian za coś»… … Słownik języka polskiego
żądanie — n I 1. rzecz. od żądać. 2. lm D. żądanieań «życzenie wyrażone w kategorycznej formie; to, czego ktoś żąda» Dziwne, kategoryczne, skromne, śmiałe, wygórowane żądanie. Stawiać żądania pod czyimś adresem. Uwzględnić czyjeś żądanie. Wystąpić z jakimś … Słownik języka polskiego
amalgamować — ndk IV, amalgamowaćmuję, amalgamowaćmujesz, amalgamowaćmuj, amalgamowaćował, amalgamowaćowany 1. techn. «otrzymywać metale szlachetne z rud lub koncentratów hutniczych działając na nie rtęcią rozpuszczającą te metale i powodującą utworzenie się… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
często — częściej przysłów. od częsty Często chorować. Często chodzić do kina. Dość często otrzymywać listy. Coraz częściej opuszczać lekcje … Słownik języka polskiego
dół — m IV, D. dołu, Ms. dole; lm M. doły 1. «otwór, jama wykopana, wyrwana, zaklęsła w ziemi, w nawierzchni, w skale itp.» Głęboki, płytki dół. Dół wapienny. Wykopać dół. ∆ Dół gnilny «podziemny zbiornik do odprowadzania ścieków; szambo» ∆ Dół… … Słownik języka polskiego
dziedziczyć — ndk VIb, dziedziczyćczę, dziedziczyćczysz, dziedziczyćdzicz, dziedziczyćczył, dziedziczyćony 1. «przejmować po rodzicach albo przodkach cechy fizyczne albo psychiczne» 2. «otrzymywać coś w spadku, mieć spadek albo mieć prawo do spadku po kimś»… … Słownik języka polskiego
